%0 Journal Article %T آب و راهبرد هیدروهژمون‌گرایی ترکیه در بین‌النهرین %J پژوهش های روابط بین الملل %I انجمن ایرانی روابط بین الملل %Z 2251-8444 %A سرخیل, بهنام %D 2021 %\ 07/23/2021 %V 11 %N 2 %P 97-125 %! آب و راهبرد هیدروهژمون‌گرایی ترکیه در بین‌النهرین %K ترکیه %K هیدروهژمون %K عراق %K سوریه %K ایران %R 10.22034/irr.2021.299229.2025 %X موقعیت ممتاز ترکیه در شمال بین‌النهرین و برخورداری از منابع بالادستی رودخانه‌های بزرگ آن یعنی دجله و فرات که به کشورهای پایین‌دست(سوریه، عراق و ایران) سرریز می‌شوند، سبب شده برنامه‌های آبی این کشور که در قالب پروژه‌هایی مانند "گاپ" و "داپ" جهت مدیریت و تامین انرژی و توسعه کشور پیگیری می‌شود، تاثیرات فراسرزمینی و تبعات سیاسی روزافزونی یابد. این درحالی است که اغلب کشورهای منطقه با چالش‌های جدی آبی مواجه بوده و لذا بررسی سیاست‌ها و تبیین نیات و راهبردهای ترکیه پیرامون نحوه مدیریت آب این دو رود فراسرزمینی می‌تواند نقش مهمی جهت شناخت راهبردهای کلان این کنشگر فعال در معادلات میان‌مدت و بلندمدت منطقه-ای داشته باشد. مقاله حاضر درصدد است با شیوه توصیفی-تحلیلی و بهره‌گیری چارچوب نظری رئالیسم، به این پرسش پاسخ دهد که ترکیه چه اهدافی را از سیاست کنترل آب و هیدروهژمون‌گرایی در بین‌النهرین تعقیب می‌کند؟ فرضیه اصلی: سیاست بیشینه‌سازی قدرت منطقه‌ای موجب شده تا آنکارا به‌دنبال ابزارسازی سیاسی منابع آبی جهت پیاده‌کردن راهبرد هیدروهژمون‌گرایی برآید تا بتواند در بزنگاه‌های سیاسی تغییرات دلخواه را بر رفتار همسایگان و در نهایت معادلات و قواعد منطقه‌ای تحمیل نماید. یافته پژوهش: هیدرروهژمون‌گرایی بخشی از پازل هژمون‌گرایی منطقه‌ای ترکیه در کنار برنامه‌هایی نظیر تبدیل شدن به هاب انتقال انرژی، قطب تولیدات فنی-تکنولوژی و مرکز تبادلات اصلی منطقه‌ای آنکارا است تا بتواند به اتکاء آن الگوهای آینده معادلات کلان منطقه‌ای در برابر کنش‌گران اصلی همچون ایران را تغییر دهد. %U https://www.iisajournals.ir/article_134922_970a6f407b784b1b2328a059ddfc2ccb.pdf