انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
زبان استعاره در گفتمان سیاست بین الملل
9
32
FA
ارسلان
قربانی شیخ نشین
دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی
ghorbani@tmu.ac.ir
زبان استعاره در همه حیطه های ارتباطاتی از جمله گفتمان سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد. هردوره از تاریخ استعارات مختص به خود را داشته است. از آنجایی که زبان به طور گسترده ای دارای ساختار های متفاوت فرهنگی و اجتماعی است می تواند باعث سوء تفسیر یا مقاصد عامدانه دیگری در سیاست بین الملل قرار گیرد. استفاده از زبان استعاره در حیطه روابط بین الملل آن هم جایی که استفاده از زبان به شکل استعاره توسط سیاستمداران فورا به زبانهای دیگر برگردانده می شود می تواند به سوءتفاهمات و برداشتهای گوناگونی منجر شود که برخواسته از ساختارهای اجتماعی و فرهنگی ملل مختلف است.<br /> <br /> در این مقاله به بررسی استعاره هایی می پردازیم که اغلب به طور عمومی در رهیافتهای روابط بین الملل مورد استفاده هستند و فایده آنها در ارتقای فهم بهتر این حوزه مورد بحث قرار خواهد گرفت. ضمنا در این راستا نمونه کاربردهای استفاده از زبان استعاره در گفتمان سیاست بین الملل معرفی شده و مورد بررسی قرار می گیرند.<br /> <br /> این نوشتار ابتدا با ارایه مقدمه ای از استفاده از زبان استعاره در عرصه سیاست شروع می شود و سپس چند تحلیل از موارد نمونه ارایه می گردد.
سیاست بین الملل,زبان استعاره,استعاره سیاسی,سازه انگاری,لیبرالیسم,رئالیسم,نورئالیسم
https://www.iisajournals.ir/article_41888.html
https://www.iisajournals.ir/article_41888_8107019ebe8c92f9ee90800e37422232.pdf
انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
جایگاه منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در دهۀ اول قرن بیست و یکم
33
72
FA
امیرمحمد
حاجی یوسفی
0000-0001-8795-5018
دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
am-yousefi@sbu.ac.ir
محمد
محمدیان
دانش آموخته روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
mohammadtangestan@yahoo.com
به دنبال حادثه 11 سپتامبر 2001، تحولاتی در منطقه خاورمیانه روی داد که چهرۀ این منطقه را کاملاً دگرگون کرده است به گونهای که نظم منطقه برهم خورده و نظم جدیدی در حال شکلگیریست. در این نظم جدید، برخی بازیگران قدیمی از بین رفتهاند و بازیگران جدیدی با اولویتها و اهداف جدید جای آنها را گرفتهاند. برخی بازیگران قدیمی که هنوز حضور دارند نقش خود را از دست دادهاند و برخی بازیگران نقش برجستهای در بازی سیاست در منطقه به دست آوردهاند. این مقاله به دنبال بررسی این نظم جدید و بازیگران تأثیرگذار در آن است. این مقاله معتقد است که در نظم جدید نقش برخی بازیگران کاهش و نقش برخی افزایش یافته است. سؤال اصلی مقاله این است که، جمهوری اسلامی ایران از چه نقش و جایگاهی در نظم جدید که پس از 11 سپتامبر 2001 در منطقه شکل گرفته برخوردار است؟فرضیه مقاله این است که تحولات منطقه خاورمیانه در دهه اول قرن 21 منجر به صعود جایگاه قدرتی ج. ا. ایران شده است.
قدرت منطقهای,منطقة خاورمیانه,نظم جدید,ایران,کشورهای عربی,اسرائیل
https://www.iisajournals.ir/article_41889.html
https://www.iisajournals.ir/article_41889_65d107fc2fc6bf7f40ce21d61a05c70e.pdf
انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
روابط آمریکا و روسیه در عصر نومحافظه کاران 2008- 2000؛ همکاری و تنش
73
100
FA
سید محمد کاظم
سجاد پور
دانشیار دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه
sajjadpour@sir.ac.ir
فاطمه
تفتیان
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
f.ut1387@gmail.com
روابط آمریکاو روسیه از دیرباز مورد توجه تحلیلگران روابط بین الملل قرار گرفته است. این روابط در مقاطع مختلف تاریخی دوره های مختلفی از همکاری و تنش را تجربه کرده و ضمن پشت سرگذاشتن فراز و فرودهای بسیار، تآثیر زیادی بر مناسبات سایر کشورها و نظام بین الملل داشته است. بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و طی دهه 1990 رابطه این دو کشور از تنش کمتری برخوردار بود، اما در فاصله زمانی 2000 تا 2008 که نومحافظه کاران در آمریکا بر اریکه قدرت تکیه زدند، سیر روابط دو کشور پس از مقطع کوتاهی از همکاری رفته رفته پر تنش شد تا این که در سال 2008 و در جریان بحران اوستیا، این تنش به اوج خود رسید. از زوایای گوناگون می توان به علل این افزایش تنش پرداخت؛ می توان به نقش افراد و شخصیت ها توجه کرد و از منظر رهیافت تصمیم گیری که دولت را مترادف با تصمیم گیرندگان رسمی دولت می داند به این مسئله نگاه کرد؛ می توان بر اساس رویکردی نوواقع گرایانه برنقش ساختار نظام بین الملل در این افزایش تنش تأکید کرد یا اینکه با رویکردی سازمانی به درون کشور رفت و نقش نهادها، سازمان ها و نیروها را در سیاست خارجی و افزایش تنش در روابط این دو کشور پر رنگ جلوه داد. پژوهش های مختلفی از زوایای یاد شده افزایش تنش را در روابط آمریکا و روسیه در این دوره بررسی کرده اند. اما کمتر پژوهشی به نقش جریان های فکری در این افزایش تنش توجه کرده است؛ نکته ای که ما در این پژوهش به دنبال بررسی آن هستیم؛ نومحافظه کاران به عنوان یک جریان فکری چرا و چگونه باعث افزایش تنش در روابط آمریکا و روسیه شده اند؟ به منظور پاسخ گویی به این پرسش، سعی می کنیم به سه پرسش دیگر پاسخ دهیم؛ روابط آمریکا و روسیه چه فراز و فرودهایی را پشت سرگذاشته است؟ عوامل مؤثر بر این فراز و فرودها چه بوده است؟ و در نهایت نقش نومحافظه کاران آمریکا در این فراز و فرود چگونه قابل تحلیل است؟<br /> <br /> نقطه تمرکز این پژوهش آن است که جریان های فکری در آمریکا و روسیه بر فراز و فرود روابط این دو کشور از سال 2000-2008 نقش مهمی بیش از افراد، نهادها و ساختارها داشته اند، به طوری که حتی گاهی افراد و نهادها را نیز تحت تآثیر گذاشته و ساختارها را نیز نادیده گرفته اند. جریان فکری نومحافظه کاری که در سال های 2000 تا 2008 قدرت سیاسی را در آمریکا به دست گرفت، نقش بسیار مهمی در افزایش تنش در روابط آمریکا و روسیه در این دوره بازی کرد.
آمریکا,روسیه,نومحافظه کاران,سیاست خارجی
https://www.iisajournals.ir/article_41890.html
https://www.iisajournals.ir/article_41890_e7ac5c56f964fbf276e616dcf93cd023.pdf
انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
نمایندگی/ سخنگوییِ جهان اسلام: چیستی ادّعا و کیستی مدّعی
101
130
FA
محسن
خلیلی
استادیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
mohsenkhalili1346@yahoo.com
رضا
دانشمندی
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی
reza.daneshmandi@gmail.com
سیّدمحسن
موسویزاده جزایری
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی
mm_jurnalist@yahoo.com
زایش هویّت، هنگامی امکانپذیر میشود که در پیوندهای دوسویه، بر «خود/ دیگران»، تأکید شود. پرسش«چه کسی میتواند سخنگوی جهان اسلام باشد؟»، کمینه، از دو منظر قابل بررسی است: سخنگوی جهان اسلام از منظر خودِ جهان اسلام کیست و چه شاخصهایی باید داشته باشد؛ و، دیگران یا همان مخاطبان ِجهان اسلام، در عالم واقع، چه کسی را سخنگوی جهان اسلام میدانند و حاضرند سخناش بشنوند و پاسخاش گویند. در این مقام، دو گونه میتوان سخن گفت: هنجاری و توصیفی. ازیکسو، میتوان انتزاعی و آرمانی سخن گفت و تعیین تکلیف نمود و بدون درنظرگرفتن واقعیّتهای عینی جهان، از ویژگیهای سخنگوی جهان اسلام سخن راند و بر دیگران وظیفه دانست که از او تبعیت کنند و امّ القرای جهان اسلاماش بخوانند. راه دیگر، البتّه از عالم واقع میآغازد و درصدد برمیآید درک کند که «دیگران» یا مخاطبان ِجهان اسلام، چه کسی را بهعنوان سخنگوی جهان اسلام، معتبر میشمارند. بنابراین، میبایست، یک بار به خودِ کشور اسلامی مدّعی سخنگویی دقّت کرد، و یکبار، به دیگریِ جهان اسلام. نگارندگان در این مقاله، ضمن مطرحساختن پرسشهایی ذهنی و فلسفی، با بهرهگیری از نظریه عمومی ارتباطات و با تکیه بر متد روششناسانه امیک/ اتیک، تلاش میکنند نشان دهند که پاسخ به پرسش چه کسی نماینده و سخنگوی جهان اسلام است، بسیار دشوار است و نیازمند پژوهشی چندزاویهای است که در آن، میبایست هم از روشهای پژوهش توصیفی بهره گرفت و هم از شیوههای میدانیِ پژوهش و متدهای همپیوند با پژوهش کیفی. کاری است بسی سخت در پاسخ به پرسشی که در آغاز، بسیار سهل و ساده به نظر میآید.
جهان اسلام,جهان غیر اسلام,سخن&zwnj,گوی جهان اسلام,خود,دیگر,نگاه از درون,نگاه از بیرون
https://www.iisajournals.ir/article_41891.html
https://www.iisajournals.ir/article_41891_0af1fa397993464619a1c846208c7b04.pdf
انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
فقه و پویایی ماهیت سیاست خارجی رانشگر/بازدارنده
131
154
FA
محمد جواد
رنجکش
استادیار روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد
ranjkesh@hotmail.com
سحر
ثروتی
دانش آموخته کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
sahar.servati2@yahoo.com
یکی از حوزه های مهم سیاستگذاری در هر کشور ، عرصه سیاست خارجی به مفهوم راهبرد و اقدام جهت تامین منافع ملی/اهداف ملی در تعامل با سایر بازیگران خارجی و محیط بین الملل است. اهمیت این حوزه ، امروزه با عنایت به تحولات شتابان سیاسی/ اقتصادی/اطلاعاتی صحنه بین الملل ، برای بازیگران بین المللی بیش از پیش مشهود می باشد. در واقع میان ماهیت و سرشت متغیر حوزه سیاست و روابط بین الملل و حوزه پویای سیاستگذاری یک کشور در صحنه سیاست خارجی نوعی تعامل متقابل حاکم است. از دیگر سوی ، با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 1357، الگوی جدیدی از تمشیت امور جامعه و حکومت در تمام عرصه ها از جمله حوزه سیاست خارجی برپایه حاکمیت اصول دینی و بالتبع فقه پدیدار گشت که ویژگی آن ثبات و ایستایی بیشتر نسبت به حوزه پویای روابط بین الملل می باشد. آنچه در این میان انگیزه این نوشتار را تشکیل می دهد ، آن است که سیستم سیاسی یک کشور چگونه می تواند میان این دو حوزه پویا و ایستا نوعی مفاهمه ، تطبیق یا تعدیل را به منظور ابتکار عمل یا پاسخگویی به تحولات بیرونی ایجاد کند.
فقه,سیاست خارجی,سیاست و روابط بین الملل,پویایی,ایستایی
https://www.iisajournals.ir/article_41892.html
https://www.iisajournals.ir/article_41892_e377ba6804a6e3099c46bf776f373134.pdf
انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
آموزه هاو ساختارهای دموکراسی جهان شهریاز سطوح ملی تا جهانی
155
178
FA
محمد
توحید فام
دانشیار دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
tohidfam_m@yahoo.com
بی شک امروزه دموکراسی یکی از مقبول ترین اشکال نظام های سیاسی به شمار می رود و از دیر باز تاکنون اشکال مختلفی از آن توسط اندیشمندان ارائه شده است ولی اغلباینالگوها دارای سمت و سویی ایدئولوژیک بوده اند . دیوید هلد از جمله نظریهپردازان مطرح در حوزه مطالعات دموکراسی است که تلاش نموده با ارائه الگوی دموکراسی جهان شهری گام موثری را در جهت تحقق واقعگرایی دموکراتیک فراسوی ایدئولوژی های راست و چپ بردارد و با دیدی فرآیندی گامی در جهت تحقق حقوق عمومی دموکراتیک ، حقوق عمومی انسانی و مشارکت جهانی او به جهت تکثر هویت انسانی در قالب های ملی ،منطقه ای و جهانی اش بردارد.او عمدتا نگاهی فرآیندی و تکامل گرا به دموکراسی داشته و به اعتقاد وی دموکراسی به عنوان یکی از موفق ترین نظام های بشری روند تکامل گرایانه خود را همواره در گذار از الگوهای وستفالیایی دولت محور به سوی جنبش های نوین اجتماعی و جامعه مدنی جهانی ادامه خواهد داد. او با پیوند اصل خودمختاری و اصل مشارکت ترکیب جدیدی به نام "دموکراسی جهانشهری"، که برداشتی از روابط قانونی دموکراتیک می باشد را ارائه داده است. در این مقاله عمده ترین آموزه ها ، مفروضات اصلی و ساختارهای دموکراسی جهان شهری از سطوح ملی تامنطقه ای وجهانی و گذار از دموکراسی های دولت محور به دموکراسی جهانی به تصویر کشیده شده است.آرزوی نهایی هلد، تحقق آرمانهای الگوی دموکراسی جهانشهری در عرصه جهانی استوتلاش برای یافتن اشکال جدیدتری از جامعه سیاسی جهان شهری که در آن اعضای متعلق به جوامع گوناگون به عنوان شهروندان جهانی گرد هم می آیند تا بر تصمیماتی که بر کل جهان تأثیر می گذارد، اثرگذار باشند.
دیوید هلد,دموکراسی,مشارکت جهانی,دموکراسی دولت محور,دموکراسی جهانی,دموکراسی جهانشهری
https://www.iisajournals.ir/article_41893.html
https://www.iisajournals.ir/article_41893_e86263e3f4f1b0d3a7205026c4760524.pdf
انجمن ایرانی روابط بین الملل
پژوهش های روابط بین الملل
2251-8444
2981-006X
1
2
2012
01
21
اعتبار احکام کیفری خارجی در فقه اسلامی و نقش آن در توسعه مناسبات بین المللی
179
197
FA
مجتبی
جانی پور
استادیار حقوق دانشگاه گیلان
janipour@guilan.ac.ir
در عصر حاضر با توجه به تسهیل و امکان رفت و آمد مردم به کشور های مختلف جهان، هرگاه یک فرد مقیم در دارالاسلام اعم از مسلمان و غیر از مسلمان در خارج از آن مرتکب جرم شود و در آنجا محاکمه شده ، تبرئه یا محکوم شود اگر به سرزمین دارالاسلام برگردد از منظر موازین فقه اسلامی حکم صادره در خارج توسط حکومت اسلامی معتبر است یا خیر ؟به نظر می رسد با لحاظ مصالح نظام اسلامی و تشخیص این امر توسط کارشناسان مصلحت سنج تحقق این امر امکان پذیر باشد. در صورت پذیرش احکام کیفری خارجی به ویژه در غالب معاهدات دوجانبه یا چند جانبه از یک سو به استقرار روشمند همکاری های قضایی بین دولتها و زمینه سازی برای گسترش مناسبات و اعتماد متقابل بین ایران ودولتهای دیگر کمک می کند و از سوی دیگر موجب کاهش تحمیل هزینه مادی و معنوی ،بهره مندی از عدالت کیفری بومیو سهولت امکان برقراری ارتباط محکومان با خانواده و بستگان را فراهم می کند.
واژگان کلیدی: احکام کیفری,حقوق جزای بین الملل اسلامی,صلاحیت کیفری دارالکفر,دارالاسلام
https://www.iisajournals.ir/article_41894.html
https://www.iisajournals.ir/article_41894_86733a3be38b75c843fb736f3be215e6.pdf