پژوهش های روابط بین الملل

اوراسیاگرایی روسیه، بنیادها، اندیشه و نتایج و تأثیر آن بر رابطه روسیه و ایران از سال 2000 تا 2015

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی تهران

2 استاد روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی تهران

3 استادیار روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی تهران

چکیده

اوراسیاگرایی نوعی تفکر در سیاست خارجی روسیه است که اصلی‌ترین تز آن موضع مخالف در برابرغرب‌گرایی روسیه است. این نظریه در برگیرنده جزئی از ابعاد هویت ملی روسیه است. اوراسیاگرایان بر این باورند که مسئله اصلی فراروی ملیت روس، اروپایی بودن آن است که هویت روسیه رنگ غربی پیدا کرده بود. از دیدگاه این نظریه، روسیه در تعقیب یک مسیر جایگزین است که یک قطب مستقل در نظام بین‌المللی شود.از این جهت در جهان اسلام جمهوری اسلامی ایران را انتخاب می‌کند و ایران را یکی از نیروهای مخالف جهان تک قطبی ایالات متحده آمریکا معرفی می‌نماید و ازآن می خواهد  که حوزه کشورهای اسلامی را رهبری کند. ازاین جهت،  ایران نزدیکترین شریک مسکو است. در این راستا،  سوال اصلی پژوهش این است که اوراسیاگرایی روسیه چه تأثیری بر رابطه جمهوری اسلامی ایران و روسیه  از سال 2000 تا 2015 داشته است.فرضیه پژوهش این است که  اوراسیاگرایی با فراز و فرود در سه حوزه نظامی-امنیتی، سیاسی و اقتصادی موجب نزدیکی بیشتر روابط ایران و روسیه در سالهای 2000 تا 2015 شده است. چارچوب تئوریک مورد استفاده در این پژوهش مکتب تحلیل گفتمان در سیاست خارجی می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

,,,Russian Eurasianism, Foundations, Thoughts, and Results and Their Impact on Russia-Iran Relations from 2000 to 2015

نویسندگان [English]

  • Masoume zarei 1
  • Arsalan Ghorbani Shaikhneshin 2
  • Gholam Reza Karimi 3

1 PhD student in International Relations, Kharazmi University, Tehran

2 Professor of International Relations, Kharazmi University, Tehran

3 Assistant Professor of International Relations, Kharazmi University, Tehran

چکیده [English]

Eurasianism is a type of thinking in Russian foreign policy whose main thesis is the opposition to Russian westernism. This theory is part of the dimensions of Russia's national identity. Eurasianists believe that the main issue facing Russian nationality is that it is European that Russian identity has become westernized. From the perspective of this theory, Russia is looking for an alternative path to become an independent polarity in the international system. Therefore, in the Islamic world, it chooses the Islamic Republic of Iran and identifies Iran as one of the opposing forces of the unipolar world of the United States of America. It wants to lead the field of Islamic countries. Therefore, Iran is Moscow's closest partner. In this regard, the main research question is what effect did Russian Eurasianism have had on the relationship between the Islamic Republic of Iran and Russia from 2000 to 2015. The research hypothesis is that ascending and descending Eurasianism in three military-security, political and economic spheres The closest relationship between Iran and Russia has been between 2000 and 2015. The theoretical framework used in this research is the school of discourse analysis in foreign policy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Foreign Policy
  • Russian Foreign Policy
  • Eurasia
  • Eurasianism
  • Iran-Russia Relations
امیراحمدیان، بهرام و عسکری،حسن.(1391). فهم روابط ایران و گرجستان از زمان اعلام استقلال بر اساس نظریه های روابط بین الملل، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال پنجم، شماره 10، صص 20-1.
سنایی،مهدی.(1387). "روابط ایران و روسیه: مشکلات و دورنمای پیش رو"،  در کتاب روابط ایرانو روسیه، موسسه فرهنگی مطالعات روسیه، آسیای مرکزی و قفقاز، ایراس، ص 17.
قاسمی،فرهاد.(1384).ساخت ژوپلتیکی سیستم بین الملل نوین و استراتژی نظامی-امنیتی ایالات متحده، فصلنامه ژئوپلتیک،شماره 2.
قوام،عبدالعلی.(1371). اصول سیاست خارجی و سیاست بین الملل،سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
مامدوا،نینا.(1387). "مناسبات اقتصادی ایران و روسیه"، در کتاب روابط ایرانو روسیه، موسسه فرهنگی مطالعات روسیه، آسیای مرکزی و قفقاز، ایراس، ص103
عطایی،فرهاد و شیبانی،اعظم.(1390).«زمینه های همکاری و رقابت ایران و روسیه در آسیای مرکزی در چارچوب ژئوپلتیک، فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، سال چهارم، شماره 8، صص 151-131.
 
منابع انگلیسی:
 Chernysh, K. (2010). Russian Foreign Policy Discourse during and after the Georgian War:representations of NATO.
Khalifa-zadeh, M. (2012). Israel and Azerbaijan: to counteract Iran. Central Asia and the Caucasus, 13(3).
Loisel, S. (2005). Discourse Analysis and Foreign Policy Analysis: Introducing Speech Act Theory in European Foreign and Security Policy. In ECPR Joint Sessions of Workshops–Grenada. Paris.
Larsen, H. (2005). Foreign policy and discourse analysis: France, Britain and Europe (Vol. 10). Routledge.
Lucas, S (2015),"The effects of Russian intervention in the Syria crisis",Birmingha,UK:GSDRC,University of birmingha.
Kassianova, A. (2006). Russian-Iranian Defence Cooperation vs. US Sanctions. Russian Weapon Sales to Iran: Why they are Unlikely to Stop, 1-2.
Soltaninejad, M. (2015). Iran and the United States: A Conflict Resolution Perspective. Asian Politics & Policy, 7(3), 455-475.
Maleki,A (2007),"iran’s new Asian identity", Novikova, Amrots (ed.); Regional Security Issues: 2007; Yerevan: Amrost Group.
Wellman, A (2010), "Russia-Iran Foreign Relations", American Enterprise Institute, Iran Tracker. 2 August
2010. http://www.irantracker.org/foreign-relations/russia-iran-foreign-relations.
پژوهش های روابط بین الملل
دوره 6، شماره 20 - شماره پیاپی 1
شهریور 1395
صفحه 39-64