پژوهش های روابط بین الملل

راهبرد سیاست خارجی ترامپ در قبال پرونده هسته‌ای ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان

2 دانشیار روابط بین‌الملل گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان ‏

3 هیات علمی و دانشیار روابط بین الملل گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم ادارای و اقتصاد، دانشگاه اصفهان

چکیده

طی چند دهه اخیر، مناقشه هسته‌ای ایران با کشورهای غربی و ابعاد گوناگون آن به اصلی‌ترین موضوع سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است. در این میان نوع مواجهه آمریکا به عنوان هژمون سیستم بین‌المللی با این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این پژوهش تلاش دارد الگوی راهبردی ترامپ را در قبال پرونده هسته‌ای ایران در یک چارچوب منطقی و علمی مورد ارزیابی قرار دهد. روش پژوهش از نوع کیفی و رویکرد توصیفی- تحلیلی می‌باشد، همچنین گردآوری منابع به‌صورت کتابخانه‌ای صورت گرفته است. بر این اساس پرسش پژوهش اینگونه مطرح می‌شود که الگوی راهبردی ترامپ در قبال پرونده هسته‌ای ایران چگونه بوده است؟ بنظر می‌رسد ترامپ از همان ابتدا الگوی متفاوتی را نسبت به گذشتگان در مناقشات بین‌المللی و منطقه خاورمیانه در پیش گرفته است. بسیاری از تحلیل‌گران سیاست خارجی ترامپ را مبهم با آینده‌ای نامشخص دانسته و بر رفتار غیر معمول شخصیتی وی تاکید می‌کنند اما در ادامه این فرضیه به اثبات می‌رسد که رویکرد ترامپ به پرونده هسته‌ای برگرفته از رویکرد تلفیقی از شبه انزواگرایی - واقع‌گرایی با تاکید بر دکترین خروج بوده است. در کانون مرکزی این نگرش، الگوی راهبردی ترامپ، در راستای شعار "نخست آمریکا" و "احیای عظمت دوباره آمریکا" با اولویت دادن به منافع و اهداف آمریکا مورد توجه قرار گرفته است

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Tramp's foreign policy strategy on Iran's nuclear deal

نویسندگان [English]

  • Bahar Akhavan 1
  • Enayatollah Yazdani 2
  • Ali Omidi 3

1 Ph.D. Student of International Relations, Department of Political Sciences, Faculty of Administrative Sciences and Economics, University of Isfahan

2 Associate Professor of International Relations Department of Political Science University of Isfahan

3 Associate Professor of International Relations, Department of Political Science, Faculty of Administrative Sciences and Economics, University of Isfahan

چکیده [English]

In the last few decades, Iran's nuclear case and its various dimensions has become the main issue of the foreign policy of the Islamic Republic of Iran. The US approach as the international system's hegemony is very important. This paper aims to address the Tramp's strategic model in Iran's nuclear deal in a logical and scientific framework. The methodology used in this paper is qualitative and descriptive-analytic approach. The collection of resources has also been done in the form of a library. The main question is that how Tramp's strategic model was dealing with Iran's nuclear deal? It seems, from the beginning, Tramp has taken a different pattern than its predecessors in the international conflict and the Middle East. Many analysts believe that Tramp's foreign policy is ambiguous with an uncertain future and emphasize the unusual behavior of his personality but this hypothesis prove that the Trample’s approach to Iran’s nuclear deal derived from the combined approach of neo-isolationism and realism, with an emphasis on exit doctrine. In the center of this attitude, Tramp's strategic pattern has been considered with the slogan "America First" and “Restore America's Greatness” with priority US interests and goals.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Trump
  • Iran's Nuclear Deal
  • New Isolation-Realism
  • America First
  • Exit Doctrine
آهویی، مهدی. (1396). «تحلیلی بر راهبرد اتحادهای آمریکا در خاورمیانه و گزینه‌های محتمل در قبال ایران»، پژوهش‌های روابط بین‌الملل، دوره اول، شماره بیست و سوم.
ازغندی، علیرضا و جهانگیری، سعید. (1397). «واکاوی سیاست خارجی دونالد ترامپ در خاورمیانه و چالش‌های پیش روی آن (ابعاد و رویکردها)»، راهبرد سیاسی،سال دوم، شماره 5.
اسدی، علی اکبر. (1396). «رویکرد ترامپ به نظم بین‌المللی»، ماهنامه افق آینده پژوهی، شماره 44.
اطهری، اسدالله و مشهدیان، بابک. (1391). «سیاست خارجی ایران در برابر برنامه هسته‌ای ایران: تاملی از پنجره واقع‌گرایی تهاجمی»، اسراییل‌شناسی - آمریکا‌شناسی، سال 13، شماره چهارم.
امینیان، بهادر. (1396). «به کار گیری زور به عنوان ابزار سیاست خارجی آمریکا، معضل فراروی ترامپ»،مجله سیاست دفاعی، سال بیست و پنجم، شماره 99.
باقری، زهرا و دیگران. (1397). «تغییر و تداوم در سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا از سال 2017 -2001»، فصلنامه علوم سیاسی، سال چهاردهم، شماره چهل و سوم.
بیلیس، جان و استیو، اسمیت. (1382). جهانی شدن سیاست: روابط بین‌الملل در عصر نوین، ترجمه ابوالقاسم راه چمنی، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر.
دلخوش، علیرضا. (1396). «برجام و پسا برجام از دیدگاه حقوق بین‌الملل»، فصلنامه سیاست خارجی، سال سی و یکم، شماره یک.
دهقانی فیروزآبادی، جلال و فرازی، مهدی. (1390). «موانع و فرصت‌های گسترش نقش چین در خاورمیانه»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال ششم، شماره 4.
سلیمان‌زاده، سعید و دیگران. (1397). «راهبرد سیاست خارجی ترامپ: هیبرید نوانزواگرایی ـ واقعگرایی»، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، دورۀ 8، شمارۀ 28.
سیف‌زاده، حسین. (1384).نظریه‎هاوتئوری‌هایمختلفدرروابطبین‌المللفردی – جهانیشده: مناسباتوکارآمدی، تهران: مرکز چاپ انتشارات وزارت امور خارجه.
سیف‌زاده، حسین. (1385). اصول روابط بین‌الملل الف و ب، تهران: نشر میزان.
صالحیان، تاج‌الدین. (1397). یک‌جانبه‌گرایی آمریکا در دوره ترامپ و تأثیر آن بر نظم بین‌المللی، تهران: ابرار معاصر ایران.
طباطبایی، علی. (1397). «تحلیل خروج سخت آمریکا از برجام در سه سـطح»، شرق.
علی تبار، محمد باقر و دیگران. (1397) «ترامپ و راهبرد خاورمیانه‌ای آمریکا با تاکید بر بحران سوریه؛ گسست یا تداوم»، سیاست جهانی، دوره 7، شماره 2.
غرایاق زندی، داود .(1395) «دونالد ترامپ و چشم انداز تحولات نظامی در جهان»، پژوهشکدهمطالعاتکاربردیقلم، سالچهارم، شماره 45 و 46.
گروهی از نویسندگان. (1395). برجام (سیاست‌ها دستاوردها و الزامات)، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
لینکلیتر، اندرو .(1389).نوواقعگرایی،نظریهانتقادیومکتببرسازی، ترجمه علیرضا طیب تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
محمدزاده ابراهیمی، فرزاد و دیگران. (1396). «دونالد ترامپ و میراث سیاست واقع گرایانه اوباما در خاورمیانه»، سیاستجهانی، دورة ششم، شمارة دوم.
مرادی ‌کلارده، سجاد. (1397). «دکترین خروج امریکا»، جوان.
منفرد، قاسم. (1395). «فهم سیاست خارجی دونالد ترامپ و نحوه مواجهه جمهوری اسلامی ایران»، مرکز تحقیقات استراتژیک، گزارش، شماره 258.
یزدان فام، محمود. (1395). «سیاست خارجی ترامپ و جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات راهبردی، سال نوزدهم، شماره چهارم، شماره مسلسل 74.
______ (1396). «دکترین خروج، مبنای سیاست خارجی ترامپ»، Defense one.
Banerjee, Stuti. (2014). US-Iran: The Nuclear Talks, Indian Council of Word Affairs.
Cherkaoui, Mohammed. )2016(. “ Clinton versus Trump: Two-Distant Visions for America”. Available at: http: //scar.gmu.edu/sites/default/files/MCherkaoui%20 Report%20on%20US%20Politics.pdf. pp 1-17.
Donnelly, Jack. (2000). Realism and Internatinal Relation, Cambridge University press.
E.Odom,William. (2007). “American Hegemony: How to Use It, How to Lose It”,Proceedings of the American Philosophical Society, VOL. 151, NO.
Friedman, George. (2013). “The U.S.-Iran Talks: Ideology and Necessity”, https://www.stratfor.com/weekly/us-iran-talks-ideology-and-necessity.
Ingram, Paul. (2005). “EU3 Negotiations With the Islamic Republic of Iran: Not Out of the Woods Yet and Time is Short, very Short”, BASIC Notes: Occasional Papers on International Security Policy.
K. Kerr, Paul. (2014). “Iran’s Nuclear Program: Tehran’s Compliance with International Obligations”, Congressional Research Service, 7-5700.
Kayhan, Barzegar. (2018). “Whither the Iran Deal Post-US Withdrawal”, Global Brief. http://globalbrief.ca/blog/2018/10/31/whither-the-iran-nuclear-deal-after-the-us-withdrawal.
Krieg, A. (2016). “Externalizing the burden of war: the Obama doctrine and U.S. foreign policy in the middle east”, International Affairs, 92:2.
M. Pollack, Kenneth. (2010). “Containing Iran, United States Institute of Peace” http://iranprimer.usip.org/resource/containing-iran.
Mecklin John. (2018). “Trump withdraws from the Iran nuclear deal. What now?”,Bulletin of the Atomic Scientists. https://thebulletin.org/trump-withdraws-iran-nuclear-deal-what-now11791.
Morrison David and Peter Oborne. (2013). “US scuppered deal with Iran in 2005”, https://www.opendemocracy.net/david-morrison-peter-oborne/us-scuppered-deal-with-iran-in-2005-says-then-british-foreign-minister.
Özcan, Nihat Ali. Özdamar, Özgü. (2009). “Iran nuclear program and the future of u.s –iranian relations”, Middle East Policy Council, VOL. XVI, NO.1.
Pollack,,Norman. (2014). “US and Middle East Global Hegemonic Mindset” http://www.counterpunch.org/2014/09/15/global-hegemonic-mindset.
Samore Gary. (2015). The Iran Nuclear Deal, Belfer Center for Science and International Affairs, and International Affairs,Harvard Kennedy School.
Toft, Peter. (2005). “John J. Mearsheimer: an offensive realist between geopolitics and power”, Journal of International Relations and Development, Volume 8, Number 4.
Topf, Andrew. (2014). “Did The Saudis And The US Collude In Dropping Oil Prices?” http://oilprice.com/Energy/Oil-Prices/Did-The-Saudis-And-The-US-Collude-In-Dropping-Oil-Prices.html.
Walt Stephen. (2018). “The Art of the Regime”, Foreign Policy http://foreignpolicy.com/2018/05/08/the-art-of-the-regime-change.
______ (2018). “What is the Iran deal and why does Trump want to scrap it?” The Guardian, https://www.theguardian.com/world/2018/may/08/iran-nuclear-deal-what-is-it-why-does-trump-want-to-scrap-it.
________ (2014). “The Iranian Nuclear Threat: Why it Matters”,The Anti- Defamation League. http://www.adl.org/israel-international/iran/c/the-iranian-nuclear-threat-why-it-matters.html.
پژوهش های روابط بین الملل
دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 28
تابستان 1397
صفحه 201-226