پژوهش های روابط بین الملل

نقش چابهار در همگرائی منطقه ای : مطالعه موردی جاده کتان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دپارتمان روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران- ایران

2 دانشجو کارشناسی ارشد مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

چکیده:
تحولات در نظام بین الملل و ظهور قدرتهای اقتصادی در قاره آسیا ، اهمیت این قاره را در نظم اقتصادی آینده جهان دو چندان نموده است. پروژه های همگرائی منطقه ای مانند "یک کمربند یک جاده" و "جاده کتان" توسط چین و هند، گامی بلند برای رسیدن به این هدف می باشند. کلید اصلی پروژه جاده کتان ، بندر چابهار است. این بندر که در کنار دریای عمان قرار گرفته ، فرصتی برای هند ایجاد می کند تا به مسیر باستانی جاده ابریشم و آسیای مرکزی و افغانستان بپیوندد . از سوی دیگر، چابهار به علت قرارگرفتن در کناره دریای عمان و اقیانوس هند، هند ، ایران و همچنین اسیا و اروپا را به هم وصل می کند و می تواند عامل مهمی در تسهیل همگرائی منطقه ای باشد. پرسش اساسی این پژوهش این است که چابهار چه نقشی در همگرائی منطقه ای دارد؟ و پروژه جاده کتان از چه جایگاهی در این همگرائی برخوردار است؟ فرضیه مطرح شده در پاسخ، این است که چابهار به علت موقعیت ژئو استراتژیک و ژئو پولتیک ، نقش سازنده ای در ایجاد منافع مشترک و ایجاد همگرائی منطقه ای میان ایران، روسیه، کشورهای آسیای مرکزی، افغانستان و هند دارد و پروژه جاده کتان نیز به واسطه جایگاه کلیدی در سیاست خارجی هند مبتنی بر "سیاست پیوستن به آسیای مرکزی" ، می تواند مکمل تحقق این همگرائی باشد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع اولیه و ثانویه شامل اسناد، گزارشها، کتب، مقالات و سایت های اینترنتی انجام می شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Chabahar Role in Regional Convergence: A Case Study of the Cotton Route

نویسندگان [English]

  • Majid Reza Momeni 1
  • Marzieh Chaharmahali Esfahani 2

1 Assistant Professor , Department of International Relations, Faculty of Law and Political Science, Allameh Tabataba’i University, Tehran- Iran

2 student of central Asian & Caucasus Studies of Allameh Tabataba'i University

چکیده [English]

Abstract:

Developments in the international system and the emergence of economic powers in the Asian continent have doubled the importance of the Continent in the future economic order of the world. Two major economic projects 'One Belt One Road' and 'cotton Route' by China and India are a big step towards achieving the great goal. Chabahar Port is the key of the Indian Cotton Route project. Located along the Oman Sea, the port provides an opportunity for India to join the ancient Silk Road route to Central Asia and Afghanistan. On the other hand, due to its geo-strategic position, Chabahar is the transplant factor between India, Iran as well as the continents of Asia and Africa, therefore, can play an important role in facilitating regional convergence .This research tries to answer the question as what is the role of Chabahar in the regional convergence? And what is the status of the Cotton Route project in the convergence? The hypothesis to answer the question is that due to its geo-strategic and geo-political and geo-economic position, Chabahar have an important role to create a common interest between Iran, Russia, central Asian states, Afghanistan and India in regional convergence, and The Cotton Route project can also be a complement to this convergence through the key role it plays in Indian foreign policy based on the 'Connect Central Asia Policy'. This paper is based on an analytical- descriptive method using both primary and secondary data including documents, reports, books, articles and web sites.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chabahar
  • Cotton Route
  • Regional Convergence
  • India
  • Asia
آذربایجانی، کریم. (1381). «جهانی شدن، همگرائی اقتصادی- منطقه‌ای و تاثیر آن بر رشد کشورهای حوزه دریای خزر و جمهوری‌های قفقاز». مجله تحقیقات اقتصادی، شماره 61، صص 169- 149.
اسلامی، روح الله و یوسف زهی، ناصر. (1397). «استراتژی‌های کارآمد سازی اقتصاد سیاسی منطقه‌ای افغانستان و ایران بر مبنای تحلیل سیستمی نقش بندر چابهار»، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی، دوره 8  شماره 28، صص124- 95.
جانسیز، احمد، تقی‌زاده انصاری، محمد و بهرامی مقدم، سجاد. (1397). «تحول سیاست خارجی هند (در عمل‌گرائی اقتصادی دولت‌های عضو شورای همکاری خلیج‌فارس)»، فصلنامه مطالعات شبه قاره دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال هفتم، شماره بیست و هشتم، صص 50-25.
دهقانی فیروزآبادی. (1391)، نظریه‌های همگرائی منطقه‌ای و رژیم‌های بین‌المللی. تهران: نشر مخاطب.
روحی دهبنه، مجید. (1393). «مفهوم سازی همگرائی و منطقه‌گرائی در روابط بین‌الملل از منظر سازه‌انگاری (مطالعه موردی اتحادیه اروپا)». پژوهش‌های روابط بین‌الملل، دوره 4، شماره 13، صص 155-122.
محمدی، حمیدرضا و احمدی، ابراهیم. (1397). «موازنه‌گرائی در سیاست‌های ژئوپولتیکی هند (با تاًکید بر نقش و جایگاه بندر چابهار ایران)»، پژوهش‌های دانش زمین، سال نهم، شماره 33، صص 65-46.
مردیت، روبین. (2007).  فیل و اژدها، ترجمه مژگان رضائیان اصفهانی (1396)، تهران: شرکت بین‌المللی پژوهش و نشر یادآوران.
هتنه، بیوردن، اینوتای، آندراش و سونکل، اوزوالدو. (1391). مقایسه منطقه‌گرائی‌ها: نتایجی برای توسعه جهان، ترجمهعلیرضا طیب، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
یانگ و دیگران، جمیان. (1386). ظهور منطقه گرائی آسیائی و تحول در نظام بین‌الملل (اندیشه‌ها و دیدگاه‌های علمی چینی)، ترجمهبدرالزمان شهبازی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
Al- Mamnul Haq, Abdullah. (2017). "Cotton Route: India’s Potentiality and Partnership with Japan", Accessed on 5/11/2019,  Daily Observer, Available at https://www.observerbd.com/details.php?id=86083.
Ali Khan, Zahid. (2012). "China’s Gwadar and India’s chabahar: an analysis of Sino- India geostrategic and economic competition", Strategic Studies,vol.32(4),pp 79-101.
C. Mohan, Raja. (2006). "India’s new foreign policy strategy", Seminar in Beijing by China Reform Forum and the Carnegie Endowment for international peace
Chhibber, Ajay. (2017). "China’s belt and road initiative and India’s options: Competitive Cooperation." Journal of Infrastructure, Policy and Development, vol. 1(2):pp 1- 12.
Haokip, Thongkholal. (2011). "India’s Look East Policy: Its Evolution and Approach". South Asian Survey. New Delhi: SAGE.
K. Yhome & Singh Maini, Tridivesh. (2017). "India’s Evolving Approach to Regionalism: SAARC and Beyond". Rising Powers Quarterly, Vol. 2(3): pp147- 165.
Mukherjee, Rohan. (2014). Globalization, Development and Security in Asia. Chapter 4: Continuity and change in India’s foreign policy (pp. 75-93). Singapore: World Scientific.
Pethiyagoda, Kadira. (2018)." India’s pursuit of strategic and economic interests in Iran". Brookings Doha Center Analysis Paper.
Rafi, Tajamul, Shrivastava, Usha & Akhtar, Nasreena. (2015). "India’s foreign policy: Retrospect and Prospect". African Journal of Political Science and International Relations, vol. 9(6), pp212-216.
Rai, Adwita. (2016). "Silk, Cotton and Cinnamon: Maritime Renaissance of the Indian Ocean". National Maritime Foundation: International Fleet Review Series: New Delhi. 
Sahgal, Arun & Anand, Vinod. (2010). "Reconnecting India and Central Asia- Emerging Security and Economic Dimensions: Strategic Environment in Central Asia and India". Central Asia- Caucasus Institute Silk Road Studies Program, pp33-79.
Sakhuja, Vijay & Khurana, Gurpreet. (2015). "Maritime Perspective 2014". National Maritime Foundation: New Delhi.
Schaffer, Teresita & Mitra, Pramit. (2005). "India as a global power?" Duetsche Bank India Special, December 16.
Singh Mehta, Vikram. (2019). Annual Report Brookings India 2018-2019.
Singh, Sandeep & Kaur, Amanpreet. (2014)." Connect Central Asia policy’ factor in India’s soft power initiatives in CARS: problems and prospects". International Journal of Advanced Research in Management and Social Science 3(12): pp94- 114.
Singh, Subhash. (2017). "India’s Chabahar Policy: Implication for China- Pakistan Cooperation." International Journal of Applied Social Science, vol. 4(5&6), pp172-182.
V. Pant, Harsh. (2017). "Rising India and its Global Governance Imperatives". Rising Powers Quarterly volume 2, Issue 3, pp7-17.
پژوهش های روابط بین الملل
دوره 9، ویژه موضوعی تحولات منطقه ای و بین المللی - شماره پیاپی 35
اسفند 1398
صفحه 29-50