نهادهای اجرائی و نظارتی انتخابات در ایران و ترکیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گرایش سیاستگذاری عمومی، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

2 استاد و عضو هیأت علمی، گروه تاریخ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

3 استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز ایران

10.22034/irr.2021.122852

چکیده

 بحث نظارت و اجرای انتخابات به عنوان ابزاری قدرتمند در ترویج دموکراسی، حقوق سیاسی و حکمرانی اصولی می‌باشد. بررسی و آسیب‌شناسی این بحث، خطرات و چالش‌های درگیر با اعمال و تاکتیک‌های نهادهای متولی این امور از اهم دغدغه‌های حکمرانان و نخبگان سیاسی می‌باشد. در این میان استفاده از تجارب کشورهایی که فضای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مناسبی در خور فضای سیاسی کشور ایران را دارند، گزینه مفیدی می‌باشند. . ایران و همسایه غربی آن ترکیه، پروسه‌های مشابهی در بنای دولت-ملت‌های مدرن خود سپری کرده‌اند. تشابهات تاریخی، سیاست‌های استقلال‌طلبانه دو کشور در مقابل امپریالیسم، اشتراکات قومی، دینی و در برخی موارد حتی زبانی گواه این است که شباهت‌های دو کشور پدیده‌ی جدیدی نیست. در این مقاله با رویکردی تطبیقی، به مقایسه نهادهای نظارتی و اجرایی ایران و ترکیه پرداخته و عملکرد این نهادها را مورد بحث قرار می‌دهیم

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Monitoring and Executive Institutions of Election in Iran and Turkey

نویسندگان [English]

  • Hawery Modares 1
  • jalil naeabiyan 2
  • Parviz Ahahdi 3

1 PhD Student of Political Science - Public Policy maker, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

2 Professor, Department of History, Tabriz University, Tabriz, Iran

3 Assistant Professor, Chancellor of Islamic Azad University of Ajabshir Branch, Major Field of Study: Political Science and International Relations

چکیده [English]

The issue of Election monitoring and execution is a powerful tool in promoting democracy, political rights and principled goverance. Examining the pathology of this issue, challenges and dangers involved in the process of applying the tactics behind the institutions in charge of these matters is one of the main concerns of the rulers and political elites. In this way, using the election experiences of countries that have a suitable political, cultural and social atmosphere appropriate to the political climate of Iran, could be a useful option. Iran and its western neighbor Turkey have passed through similar processes in establishing their modern nation-states. Historical similarities, the independence-seeking policies of the two countries against imperialism, ethnic, religious, and in some cases even linguistic commonalities prove that the similarities between the two countries are not a new phenomenon. In this article, with a comparative approach, we compare the monitoring and executive institutions of Iran and Turkey and discuss the performance of these institutions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Monitoring and Executive Institutions
  • Election
  • Iran
  • Turkey
- احمدی، ع.، 1389، انتخابات در ایران، تهران: انتشارات بنیاد حقوقی میزان.
- الوانی، م.، 1384، مدیریت عمومی، ویراست دوم، تهران: نشر نی، چاپ بیست و چهارم.
-بابایی، محمد؛ مرادی، ساسان؛ قاسمی، علی‌اصغر (1397)، «تخریب و مبارزات منفی در انتخابات ریاست جمهوری ایران»، تهران: پژوهشنامه علوم‌سیاسی، سال چهاردهم، شماره نخست، صص 62-35.
-بای، ع.، ؛  طاهری، م.، و آب‌سالان، ع.، 1394، بررسی تطبیقی تنوع عملکرد کشورها در خصوص فرآیند نظارت بر انتخابات ریاست‌جمهوری، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال هفتم، شماره 27.
- بزرگمهری، مجید (1385)، «بررسی تطبیقی نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری فرانسه (مجلس قانونگذاری ملی و ریاست جمهوری)»، تهران: مدرس علوم انسانی، دوره 11، شماره 4، صص 23-1.
- قاضی شریعت پناهی، ابوالفضل (1384)، بایسته‌‌های حقوق اساسی، تهران: نشر میزان.
- عمید زنجانی، عباسعلی؛ موسی زاده، ابراهیم (1389)، دانشنامه فقه سیاسی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
-       حاجیانی، ابراهیم؛ پاک سرشت، سلیمان (1387)، «بررسی تجربی الگوهای مشروعیت سیاسی در بین طبقه متوسط شهری ایران»، تهران: مجلۀ جامعه­شناسی مسائل اجتماعی ایران، شمارۀ 1، صص 67-50.
رضایی، ح.، 1392، نظریه‌های مشارکت سیاسی با رویکرد انتخابات، فصلنامه مطالعات انتخابات، شماره 5.-
-زرافشان، محمدهادی؛ حسینی‌پور اردکانی، سید مجتبی (1397)، ویراست دوم، مجموعه قوانین و مقررات انتخابات، تهران: پژوهشکده شورای نگهبان.
-       زمانی، ابوالفضل؛ فرهادی، سمانه (1395)، ارزیابی نقش انتخابات درتأمین امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران: مرکز الگوی اسلامی ایرانی، دهمین کنگره پیشگامان پیشرفت، صص 3220-3209.
-سیدفاطمی، ق.، 1380، تحلیل مفاهیم کلیدی حقوق بشر معاصر، حق تعهد، آزادی، برابری و عدالت، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 33 و 34.
-  طباطبایی موتمنی، م.، (1380) ، حقوق اساسی، تهران، نشر میزان.
-طحان‌نظیف، هادی؛ کدخدامرادی، کمال؛ (1398) « آسیب‌شناسی نظام حقوقی حاکم بر فرآیندهای نظارت بر انتخابات مجلس شورای اسلامی در پرتو سیاست‌های کلی انتخابات»، فصلنامه مطالعات حقوق، دوره 49، شماره 4.
-       عباسی، بیژن؛ جعفری، مصطفی(1390)، «بررسی تطبیقی شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان در نظام انتخاباتی مجالس ایران و مالزی»، مجله حقوق تطبیقی، دوره 2، شماره 2، صص 132-115.
-       فتاحی زفرقندی، علی (1397)، شورای نگهبان؛ نظارت بر انتخابات، تهران: پژوهشکده شورای نگهبان.
-       قیصری، نوراله؛ طاهری فدافن، دانیال ؛ باقری فارسانی، مهدی (1394)، «مدیریت انتخابات در ایران؛ کیفیت و ارزیابی اجرا» ، مجلۀ پژوهش­های راهبردی سیاست، سال چهارم، شماره 13،  صص 34-9.
-کاتوزیان، ن.، 1369، حقوق مدنی، عقود معین (عطایا؛ هبه، وقف، وصیت)، تهران: یلدا، جلد سوم.
-گلشن پژوه، محمودرضا (1388)، بررسی تطبیقی نظامهای انتخاباتی پنج کشور آمریکا، فرانسه، ترکیه، هند و مالزی، تهران: انتشارات ابرار.
- محمدی، ح. 1396، آسیب‌شناسی حوزه‌بندی انتخابات مجلس شورای اسلامی، فصلنامه مطالعات علوم سیاسی، دوره 3، شماره 1.
- ملکی، ص.، 1394، « ارزیابی تطبیقی نظام انتخاباتی در ایران و ترکیه در گفتگو با صادق  ملکی »، مصاحبه کننده: اعتمادی، آزاده، تهران: موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران، 19 بهمن 1394، شناسه خبر 60311 ، شماره 6146 . www.irana.ir/news/81954190)).
- مصباح یزدی، م.، 1381، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، جلد سوم، قم: نشر موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
-       منصوریان، مصطفی (1396)، نظام حقوقی حاکم بر انتخابات (جلد 1)، تهران: پژوهشکده شورای نگهبان.
-       نظری، نظیر (1396)، «امکان سنجی تحزب در جمهوری اسلامی ایران»، تهران: پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اقتصادی و سیاسی دانشگاه شهید بهشتی.
-هاشمی، م.، 1379، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران ، تهران: نشر دادگستر،  جلد 2، چاپ چهارم.
-       یزدان پناه، کیومرث؛ جلوخانی نیارکی، محمدرضا (1397)، «برنامه ریزی و مدیریت مکانی شعب اخذ رأی در محیط سیستم اطلاعاتی جغرافیایی (GIS)»، فصلنامه سیاست، دوره 48، شماره 1، صص 269-257.
- Alem.Y., (2011), Duality by Design: The Iranian Electoral System, ISBN 1-931459-59-2, Washington,   D.C.: International Foundation for electoral systems (IFES).
 
- Bekaroğlu. E. A., Osmanbaşoğlu. G. K., Turkey’s Electoral Geography: trends, bahaviors and identities, Abingdon.  Oxon: New York, NY: Routledge, 2020.
 
 
-Dursun. K., Seçim Hukuku ve Uygulaması, Secin, Akademic ve Mesleki Yaninlar, Anayasa Hukuku, Türkiye, 2011.
 
-Elklit, J., Reynolds, A., (2000) The Impact of Election Administration on the Legitimacy of Emerging Democracies, Kelloge Institute, No. 281. ID: 2389309624.
 
-"Erdoğan: Barajı biz mi getirdik – Gerçek Gündem". Arsiv.gercekgundem.com. Archived from the original on 2015-01-21. Retrieved 2015-05-19.
 
- Harper, R., Kelley, M., (2003), Measuring Social Capital in the United Kingdem,UK, Office for National Scientists.
-Holtz-Bacha. C, Just. M. R., Routledge Handbook of Political Advertising, Taylor & Francis, New York, 2017.
- Işil, Z., Tűrkan, I., (2018), »Electoral Integrity and Election Monitoring in Turkey«, Marmara University Journal of Political Science, Vol (6), No. 1, pp. 143-168.
https://www.ecoi.net.
https://www.turkiye.gov.tr/yuksek-secim-kurulu-baskanligi
http://www.osce.org/odihr