نویسندگان

• محمد جواد رنجکش ¹
• سحر ثروتی ²

¹ استادیار روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد

² دانش آموخته کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

یکی از حوزه های مهم سیاستگذاری در هر کشور ، عرصه سیاست خارجی به مفهوم راهبرد و اقدام جهت تامین منافع ملی/اهداف ملی در تعامل با سایر بازیگران خارجی و محیط بین الملل است. اهمیت این حوزه ، امروزه با عنایت به تحولات شتابان سیاسی/ اقتصادی/اطلاعاتی صحنه بین الملل ، برای بازیگران بین المللی بیش از پیش مشهود می باشد. در واقع میان ماهیت و سرشت متغیر حوزه سیاست و روابط بین الملل و حوزه پویای سیاستگذاری یک کشور در صحنه سیاست خارجی نوعی تعامل متقابل حاکم است. از دیگر سوی ، با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 1357، الگوی جدیدی از تمشیت امور جامعه و حکومت در تمام عرصه ها از جمله حوزه سیاست خارجی برپایه حاکمیت اصول دینی و بالتبع فقه پدیدار گشت که ویژگی آن ثبات و ایستایی بیشتر نسبت به حوزه پویای روابط بین الملل می باشد. آنچه در این میان انگیزه این نوشتار را تشکیل می دهد ، آن است که سیستم سیاسی یک کشور چگونه می تواند میان این دو حوزه پویا و ایستا نوعی مفاهمه ، تطبیق یا تعدیل را به منظور ابتکار عمل یا پاسخگویی به تحولات بیرونی ایجاد کند.

کلیدواژه‌ها

• فقه
• سیاست خارجی
• سیاست و روابط بین الملل
• پویایی
• ایستایی

عنوان مقاله [English]

Fiqh and Dynamic Essence of Foreign Policy: Preventive/Motive?

نویسندگان [English]

• Mohammad Javad Ranjkesh ¹
• Sahar Servati ²

¹ Assistant Professor of International Relations, Ferdowsi University of Mashhad

² BSc in Political Science, Ferdowsi University of Mashhad

چکیده [English]

In any country, one of the main policy making spheres, is the foreign policy realm in the form of strategies and actions to secure national ends/interest in transactions with other actors and international environment. With regard to hyper changes in political, economic and informative of international scene, the importance of this issue is obvious for international actors. In fact, there is a kind of interaction between fluctuating essence of international relations and dynamic area of policymaking in foreign policy in each country. After victory of Iran's Islamic Revolution in 1979, a new and unprecedented pattern of governing in society and government issues was emerged that was based on dominance of religious principles and consequently fiqh, which is more static than dynamic dimension of international relations. The question that motivates this article is how a political system can make a type of discussion, adjustment or amelioration between these two static and dynamic areas so that response to outside changes.

کلیدواژه‌ها [English]

• Fiqh
• Foreign Policy
• international relations
• Static
• Dynamic