آقایی، سید داود و الهام رسولی (1387)، «سازه‌انگاری و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال اسرائیل»، فصلنامه سیاست، دوره 39، شماره 1، صص 17 ـ 1.
پرهوده، کامران (1391)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در مسئله بیداری اسلامی با بررسی موردی بحرین و سوریه»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی.
پور احمدی، حسین و جمال جمالی (1388)، «طرح هلال شیعی: اهداف، موانع و پیامدها»، فصلنامه شیعه شناسی، شماره 26، صص 56 ـ 7.
توتی، حسینعلی و احمد دوست محمدی (1392)، «تحولات انقلابی بحرین و بررسی راهبردهای سیاست خارجی ایران در قبال آن»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال دهم، شماره 33، صص 169 ـ 141.
جهان‌بین، فرزاد و فتح‌الله پرتو (1391)، «راهبرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال جنبش بیداری اسلامی»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال اول، شماره 3، صص143 ـ 117.
جکسون، رابرت و گئورگ سورنسون (1385)، درآمدی بر روابط بین‌الملل، ترجمه مهدی ذاکریان و دیگران، تهران: میزان.
چامسکی، نوام (1390)، «امنیت منطقه‌ای درگرو ایران هسته‌ای است»، در سایتwww.irandiplomacy.ir/fa/news/
خواجه سروی، غلامرضا و رحمتی پور، لیلا (1396)، « هویت و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات بحرین»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره 6، شماره 3، صص 181- 207
دکمیجان، هرایر (1377)، جنبش‌های اسلامی معاصر در جهان عرب، ترجمه حمید احمدی، تهران: کیهان
دهشیری، محمدرضا و حمزه نجاتی آرانی (1391)، «چالش‌های مشترک فرهنگی – مذهبی فرا روی گفتمان بیداری اسلامی» فصلنامه انقلاب اسلامی، سال نهم، شماره 28، صص 314 ـ 299.
رضایی، محمد (1384)، ایران منطقه‌ای، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.
سنایی، اردشیر و مونا کاویانپور (1395)، «ظهور داعش و تأثیر آن بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل، سال نهم، شماره 36، صص 145 تا 168.
غفوری، محمد (1386)، اصول دیپلماسی در اسلام و رفتارهای سیاسی پیامبر، تهران؛ نشر مهاجر.
قنبرلو، عبدالله (1390)، «نقش کنشگران فراملی در جنبش‌های 2011 جهان عرب»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال چهاردهم، شماره دوم، صص 233 ـ 199.
کاظمی، علی‌اصغر (1384)، روابط بین‌الملل در تئوری و عمل، تهران؛ نشر قومس.
کامران، حسن و افشین کرمی (1393)، «بررسی روابط ایران و شورای همکاری خلیج‌فارس از منظر تئوری سازه‌انگاری»، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال چهاردهم، شماره 33، صص 169 ـ 153.
کرمیان، رضا و هنگامه البرزی (1394)، «جنگ رسانه‌ها: چالش الگوی اسلام سیاسی مبتنی بر تشیع ایران و الگوی مبتنی بر وهابیت عربستان در بحرین»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، شماره 24، صص 238 ـ 213.
محمد نیا، مهدی (1393)، «سازه‌انگاری کلی‌گرا؛ یک رهیافت جامع برای توضیح رفتارهای سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب اسلامی»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال یازدهم، شماره 38، صص 158 ـ 135.
مشیرزاده، حمیرا (1394)، « احیای حوزه تحلیل سیاست خارجی: تحلیلی چند متغیره»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال دهم، شماره سوم، تابستان 1394 ، صص 139-171.
مظفری، فرشته (1384)، «جایگاه قدرت نرم در استراتژی ج.ا.ا در عراق جدید»، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال سوم، شماره 8، صص 211 ـ 191.
میرزائی، جلال و صیاد صدری علی بابالو (1393)، «کارکرد سازمان دیده‌بان حقوق بشر در قبال تحولات بحرین»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال سوم، شماره 1، صص 135 ـ 117.
نجات، سید علی (1393)، «رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات نوین خاورمیانه»، فصلنامه سیاست، سال اول، شماره چهارم، صص 76 ـ 61.
نیاکویی، سید امیر (1393)، «تحولات اخیر خاورمیانه و شمال آفریقا: ریشه‌ها و پیامدهای متفاوت»، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، شماره چهارم، صص 276 ـ 239.
نورمحمدی، مرتضی و محمدجواد فتحی (1392)، «تبیین سیاست خارجی ایران در قبال بحران سوریه»، اولین کنفرانس بین‌المللی حماسه سیاسی، صص 9 ـ 1.
هادیان، ناصر (1382)، «سازه‌انگاری از روابط بین‌الملل تا سیاست خارجی»، مجله سیاست خارجی، شماره 87، صص 949 ـ 915.
هاشمی نسب، سعید (1389)، «بحران بحرین»، فصلنامه پژوهش‌های منطقه‌ای، سال دوم، شماره 5، 38 ـ 19.
Ruggie, J (1998), Constructing the world polity: Essays on International institutionalization, London: Routledge.
Singer, m.a(1996), ((The Real-World order: zone of peace)), Chatam House.
Went.A (1999), Social theory of International Politic, London: Cambridge university press.
)