نویسندگان
1
استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلان
2
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
یکی از راه‌های بهبود کیفیت آموزش روابط بین‌الملل و علوم سیاسی در دانشگاه‌های کشور آگاهی دقیق و جامع از نقاط قوت و ضعف گروههای آموزشی دانشگاهها و برنامه‌ریزی برای رفع کاستی‌ها و ارتقای نقاط قوت آنهاست؛ ازاین‌رو ارزیابی درونی گروههای آموزشی یکی از راه‌های تحقق این مهم است. ارزیابی درونی گروه‌ها یکی از شیوه‌هایی است که استفاده از نتایج حاصل از آن می‌تواند به ارتقای کیفیت آموزش و پژوهش رشته کمک کند. بررسی این مهم مستلزم استفاده از نقطه‌نظرات دانشجویان، استادان و کاربرانی است که در ارتباط مستقیم با این الگو قرار خواهند گرفت. در این مقاله نویسندگان با استفاده از کار پیمایشی به ارزیابی درونی روش آموزش سنتی روابط بین‌الملل در دانشگاه تهران از دیدگاه دانشجویان دوره دکتری این دانشگاه و شناسایی نقاط قوت و ضعف این شیوه آموزش پرداخته‌اند.
بازرگان، عباس (1387). ارزشیابی آموزشی. چاپ ششم، هران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت).
بازرگان، عباس، حجازی، یوسف، اسحاقی، فاخته (1386) فرایند اجرای ارزیابی درونی در گروههای آموزشی دانشگاهی، چاپ اول، تهران: دوران.
بازرگان، عباس، یوسف، حجازی، اسحاقی، فاخته (1387). راهنمای گام به گام ارزیابی درونی کیفیت در نظام دانشگاهی. چاپ اول، تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
فراستخواه، مقصود (1388). ارزیابی کیفیت آموزش عالی. چاپ اول، تهران: موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی.
مقاله نامه فارسی
پرداختچی، محمد حسن و همکاران(1386). تاثیر ارزیابی درونی در بهبود کیفیت دانشگاهی:تجربه دانشگاه شهید بهشتی. در سومین مجموعه مقالات همایش ارزیابی درونی کیفیت در نظام دانشگاهی، چاپ اول، تهران: مرکز ارزیابی کیفیت دانشگاه تهران، صص70-45.
)