اسکندری، ح. (1393). دانستنی‌های پدافند غیرعامل. تهران: نشر بوستان حمید.
اقدسی، س و ر نوروززاده. (1392). «عوامل موثر بر توانمندسازی نیروی انسانی»، مجله پژوهش‌های منابع انسانی، 5 (1). صص. 67-45.
پاک‌طینت، ا و ع فتحی‌زاده. (1387). «توانمندسازی کارکنان: ضرورتها در راهکارها»، فصلنامه مدیریت، 5 (11). صص. 149-134.
تکمیل‌همایون، ن. (1380). سرگذشت دریای مازندران. تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
جهانگیری، ک. (1390). ارتباطات در جهان معاصر. تهران: نشر شهر.
جزینی، ع و م نوایی. (1392). «طراحی مدل توانمندسازیهای پویا برای ارتقا شایستگی کارکنان و عملکرد مدیران در ناجا»، مجله منابع انسانی ناجا، 3 (4). صص. 118-97.
جوادین، س و م مشفق. (1387). «بررسی تاثیر ارزیابی عملکرد کارکنان بر بهبود عملکرد در دانشگاه، مطالعه موردی: دانشگاه امام صادق»، مجله اندیشه مدیریت، (95). صص. 132-2.
خجسته ، ح و ظ احمدی. (1389). «اصول اخلاقی حرفه‌ای خبرنگاران و رسانه‌های ارتباط جمعی در مدیریت بحران (زلزله)»، مجله پژوهش‌های ارتباطی، 15 (56). صص. 235-211.
سلطانی، ا . (1389). پرورش سرمایههای انسانی. اصفهان: انتشارات ارکان دانش.
شرام ،گ. ( 1964). فهم آینده. ترجمه طیبه واعظی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
طالبیان، ا و ف. وفایی (1390). «الگوی جامع تـوانمندسازی منـابع انـسانی»، ماهنامه تدبیر، 20 (203). صص. 145-123.
فقیهی، ا و ط فیضی. (1385). «سرمایة اجتماعی: رویکردی نو در سازمان»، فصلنامه دانش مدیریت، ۱۹ (٧٢). صص. 23-4.
کولایی، ا و م گودرزی. (1392). دریای خزر، چالشها و چشماندازها. تهران: نشر میزان.
گرجی، م. (1388). «ارزیابی تأثیر توانمندسازی بر عملکرد کارکنان»، پژوهشنامه فصلنامه مدیریت،7 (17). صص. 99-76.
محمّدی،ح. (1388). «عوامل مؤثّر برتوانمندسازی منابع انسانی»، مجلّه تعاون، (204). صص. 78-86.
مک لوهان، هربرت مارشال. (1388). برای درک رسانهها. تهران: بی‌جا.
منوریان، ع و ع نیازی. (1385). «عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارکنان سازمان مدیریت و برنامه»، تهران: سومین کنفرانس توسعه منابع انسانی.
نجات‌بخش اصفهانی، ع و ا باقری. (1387). «نقش رسانه‌های جمعی در پیشگیری از بحرانها»، مجله پژوهش‌های ارتباطی، 15 (56). صص. 56-41.
نیازآذری، ک و ک تقوایی‌یزدی. (1393). « ارائه الگوی توانمندسازی مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران (منطقه سه)»، مجله رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 5 (18). صص 180-159.
نصر ، ح. (1378). دیپلماسی رسانه‌ای. تهران: جام‌جم.
نوبخت، م و دیگران. (1392). «ارائه الگوی توانمندسازی منابع انسانی در سازمان‌های فرهنگی (مورد مطالعه: سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)»، مجله مدیریت فرهنگی، 17 (1). صص. 81-71 .
منابع انگلیسی
Aeisteen. G, P. Legan and M. Nabitz. (2016). Evaluate the effectiveness of Social messages about the quality of the message and how to produce it. Environmental Science and Technology Journal, 4 (12), pp. 154-187.
Appelbaum. S, K. Robin, L. Francis and L. KimQuelch. (2015). Employee empowerment: factors affecting the consequent success or failure.
Industrial and Commercial Training, 1 (47), pp. 31-45.
Brachet, W. (2015). The role of media analysis at empowering the workforce. International journal of Human Resorce Management, 7 (12), pp. 44-65.
Etkin, C. (2014). The role of mass media and its effectiveness in improving employee empowerment in organizational environments. International journalof Human Resorce Management, 9 (11), pp. 87-102.
Rahimi J. (2014). Designing and providing strategic information system to manage hospitals based on balanced score model. Proceedings of the 5th Annual Conference of Students Across the Country. Health Services Management,3 (11), pp. 45-67.
Yang. J, Y. Liu and X. Pan. (2015). The effect of structural empowerment and organizational commitment on Chinese nurses job satisfaction. Applied Nursing Research, 4 (12), pp. 186-191.
Rolphe. A and F. Hong-kit Yim. (2009). Psychology empowerment of sales people: Antecedents and consequences. Journal of Selling & Major Account Management, 3 (11), pp. 28-33.
)