پژوهش های روابط بین الملل

نظریه‌پردازی تجربی در روابط بین‌الملل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه روابط بین الملل، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

10.22034/irr.2021.122838

چکیده

آنچه در علوم اجتماعی، به طور عام، و در رشتۀ روابط بین‌الملل، به طور خاص، بسیار مورد توجه بوده نظریه است اما فرایند ساختن یا شکل‌گیری این نظریه، یعنی نظریه‌پردازی، مورد غفلت دانشمندان این حوزه بوده است. در رابطه با نظریه‌پردازی و آغاز آن بین دانشمندان علوم اجتماعی اختلاف نظر وجود دارد، در حالی‌که چشم‌انداز گرایان آغاز علم و نظریه‌پردازی را نظریه تصور می‌کنند، تجربه‌گرایان نظریه را مسبوق بر مشاهده می‌دانند. نظریه‌پردازی تجربی فرایندی است که از مشاهده آغاز شده و به نظریه ختم می‌شود و در این فرایند مراحل مختلفی وجود دارد که به طور کلی دو مرحلۀ زمینۀ اکتشاف و زمینۀ داوری را در بر می‌گیرد. نظریۀ تجربی در صدد تبیین رابطۀ اجزاء واقعیت مورد مطالعه و تبیین چرایی عمل‌کرد قانون یا قوانین مبین واقعیت است. همچنین نظریه از قدرت پیش‌بینی‌کنندگی برخوردار است که با توسل به قیاس ممکن می‌شود. در نهایت می‌توان از تبیین و پیش‌بینی نیز فراتر رفته و بر مبنای نظریۀ موجود به سناریونویسی و تجویز راهبردهای مقتضی پرداخت. در این راستا، هدف پژوهش حاضر این است تا با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، فرایند پیشرفت نظریه‌پردازی، و به تبع، علم را از مشاهده تا تجویز توصیف و تبیین کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Experimental Theory in International Relations

نویسندگان [English]

  • Bahram Eynolahi Masoum 1
  • Ehsan Kazemi 2

1 PhD Student, Department of International Relations, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Assistant Professor of Political Science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

چکیده [English]

In the social sciences, in general, and in the field of international relations, in particular, much attention was paid to theory, but the process of constructing or developing this theory, namely the theory, has been neglected by scientists in this field. There is a controversy about the theory and the beginning of it between social scientists, while viewers think of the beginning of science and theory as the theory, the empiricists view the theory as observable. Empirical theory is a process that begins with observation and ends with theory, and in this process there are various stages that generally involve two stages of the ground of exploration and the field of arbitration. The empirical theory seeks to explain the relationship between the elements of reality studied and the explanation of why the law acts or the laws of reality. Also, the theory has predictive power that can be used by analogy. The empirical theory seeks to explain the relationship between the elements of reality studied and the explanation of why the law acts or the laws of reality. Also, the theory has predictive power that can be used by analogy. Finally, explanation and prediction can be further extended and, based on existing theory, into scenario planning and appropriate strategies. In this regard, the purpose of the present research is to describe and explain the science of the development of the theory, and consequently, from observation to prescribing, using the descriptive and analytical method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Induction
  • Analogy
  • observation
  • theory
  • Theorizing"
استرمن، جان د. (1394). پویایی‌شناسی سیستم: سیستم‌های فکری و مدل‌سازی برای جهان پیچیده، ترجمه شهرام میرزایی دریانی و همکاران، تهران: انتشارات ترمه.
برت، ادوین آرتور. (1369). مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین. ترجمه عبدالکریم سروش، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
جیمز، جاکارد و جیکوب جکوبی. (1395). مهارت‌های نظریه‌پردازی و مدل‌سازی: راهنمایی عملی برای پژوهشگران علوم اجتماعی، ترجمه مریم عالم‌زاده، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
چالمرز، آلن. (1392). چیستی علم: درآمدی بر مکاتب علم‌شناسی فلسفی. ترجمه سعید زیباکلام، تهران: سمت.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال. (1389). «مبانی فرانظری نظریه اسلامی روابط بین الملل»، فصلنامه بین المللی روابط خارجی، سال دوم، شماره ششم، صص 96 -49.
سیف‌زاده، سید حسین. (1392). نظریه پردازی در روابط بین الملل: مبانی و قالب‌های فکری، تهران: سمت.
عبدخدائی، مجتبی. (1392). «تئوری‌های روابط بین الملل و خلأ نظریه اسلامی»، فصلنامه پژوهش‌های سیاست اسلامی، سال اول، شماره 4،
عبدخدائی، مجتبی، جمالی، معصومه. (1395). «بایسته‌های نظریه پردازی اسلامی روابط بین الملل»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهررضا، شماره بیستم هفتم، صص 246 -221.
فی، برایان. (1389). پارادایم‌شناسی در علوم اجتماعی. ترجمه مرتضی مردی‌ها، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
مشیرزاده، حمیرا، کافی، مجید. (1394). «زمینه‌های ساختاری نظریه‌پردازی ایرانی در روابط بین‌الملل»، فصلنامه سیاست، دوره 45، شماره دو.
والتز، کنث. (1394). نظریه سیاست بین‌الملل. ترجمه روح‌الله طالبی آرانی، تهران: نشر مخاطب.
Black, M. (1962). Models and metaphors: Studies in language and philosophy. Ithaca: Cornell University Press.
Blalock, H. (1969). Theory construction: From verbal to mathematical formulations. Englewood: Prentice- Hall.
Bohm, D. (1983). Wholeness and the true implicit order. London: ARK Paperbacks.
Chernoff, F. (2007). Theory and Meta- theory in international relations: concepts and contending accounts. Palgrave Macmillan.
Deutsch, K. W. (1966). Recent trends in research methods in political science. In James C. Charlesworth (Ed.). A Design for Political Science: Scope, Objectives, and Methods, monograph 10. Philadelphia: American Academy of Political and Social Science.
Doyle, A. C. (2001). The adventures of Sherlock Holmes. London: The Electronic Book Company.
Durrheim, K. (1997). Theoretical conundrum: The politics and science of theorizing authoritarian cognition. Political Psychology, 18 (3), pp. 625-647.
Durkheim, E. (1964). The rules of sociological method. Trans. W.D. Halls. New York: The Free Press.
Folger, R. & Turillo, C. J. (1999). Theorizing as the thickness of thin abstraction. The Academy of Management Review. 24 (4). pp, 742- 758.
Freese, L. (1980). Formal Theorizing. Annual Review of Sociology, Vol. 6. pp. 187-212.
Hampel, C. G. (1965). Aspects of scientific explanation and other essays in the philosophy of science. New York: Free Press.
Heidegger, M. (1977). Science and reflection. In The question concerning technology and other essays (pp. 154- 182). New York: Harper.
Hollander, J. H. (1916). Economic Theorizing and Scientific Progress. The American Economic Review, 6 (1), Supplement, Papers and Proceedings of the Twenty-eighth Annual Meeting of the American Economic Association. pp. 124-139.
Hughes, E. C. (1984). The sociological eye: Selected papers. New York Brunswick: Transaction Press.
Hunkins, F. P. & Ornstein, A. C. (1988- 1989). Theorizing about Curriculum Theory. The High School Journal, 72 (2), pp. 77-82.
Jackson, P. T. (2010). The conduct of inquiry in international relations: philosophy of science and its implications for the study of world politics. Routledge.
Kierkegaard, S. (1941). Concluding unscientific postscript. Princeton: Princeton University Press.
Langley, A. (1999). Strategies for Theorizing from Process Data. The Academy of Management Review, 24 (4), pp. 691-710.
Lave, C, J. March (1993). An introduction to models in the social sciences. New York: University Press of America.
Lucker, K. (2008). Salsa dancing in the social science: Research in an age of info- glut. Cambridge: Cambridge University Press.
March, J. G.; Sproull, L. S., & Tamuz, M. (1991). Learning from samples of one or fewer. Organization Science, 2, pp. 1- 13.
Merton, R. K. (1967). On theoretical sociology. New York: The Free Press.
Miller, A. (1996). Insights of genius. New York: Springer-Verlag.
Mills, C. W. (1959). The sociological Imagination. New York: Oxford University Press.
Mohr, L. B. (1982). Explaining organizational behavior. San Francisco: Jossey-Bass.
Peirce, C. (1931). Collected papers of Charles Sanders Peirce, Vol. 1. Cambridge: Harvard University Press.
Peirce, C. (1934). How to theorize. In Collected Papers of Charles Sanders Peirce, Vol. 5 (PP. 413- 422). Cambridge: Harvard University Press.
Peirce, C. (1935). Collected Papers of Charles Sanders Peirce, Vol. 6, and Cambridge: Harvard University Press.
Peirce, C. (1957). Essays in the philosophy of science. New York: Bobbs- Merrill.
Popper, K. (1982). Unended quest: An intellectual autobiography. La Salle: Open Court.
Psillos, S. (2005). Scientific realism and metaphysics. Ratio, 18 (4), 385-404.
Reichenbach, H. (1938). Experience and prediction: An analysis of the foundations and the structure of knowledge. Chicago: University of Chicago Press.
Reichenbach, H. (1951). The rise of scientific philosophy. Berkeley: University of California Press.
Robinson, C. C. (2009). Theorizing Politics after Camus. Human Studies, 32 (1). pp. 1-18.
Sankey, H. (2008). Scientific realism and the rationality of science. Ash gate Publishing, Ltd.
Singer, J. D. (1961). The level of analysis problem in international relations. World Politics, 14 (1), pp. 77- 92.
Stinchcombe, A. (1968). Constructing Social Theories, Chicago: University of Chicago Press.
Swedberg, R. (2012). Theorizing in sociology and social science: turning to the context of discovery. Theory and Society, 41 (1), pp. 1- 40.
Tocqueville, A. (2004). Democracy in America. New York: The Library of America.
Weber, M. (2001). In D. Chalcraft & A. Harrington (Eds.). The protestant ethic debate: Max Weber's replies to his critics, 1907- 1910. Liverpool: Liverpool University Press.
Weick, K. (1989). Theory construction as disciplined imagination. Academy of Management Review, 14 (4), pp. 516- 531.
Wight, C. (2007). A manifesto for scientific realism in IR: Assuming the can-opener won't work!. Millennium-Journal of International Studies, 35 (2), 379-398.
Wittgenstein, L. (1953). Philosophical investigations. New York: Macmillan.
Zetterberg, H. (1963). On theory and verification in sociology. New York: Bedminster Press.
http://www.differencebetween.com/difference-between-hypothesis-and-vs-assumption/ (Difference between Hypothesis and Assumption), 18 November 2016.
پژوهش های روابط بین الملل
دوره 10، شماره 4 - شماره پیاپی 39
زمستان 1399
صفحه 39-80